... als toeval afneemt, neemt afval toe ...
De veranderingen van klimaat, maatschappij en cultuur vragen om een omslag van het denken, een denken dat kiest voor verantwoordelijkheid. Nieuwe technologieën bieden veel gemak maar kunnen ook tot distantie en vervreemding leiden. De huidige samenleving heeft ontmoeting en samenwerking nodig. Om de toekomst vorm te geven is het nodig het beste van het heden met het beste van verleden te combineren: technologie en tijd adequaat en bewust inzetten.
Om eigen wensen en waarden te kunnen ontwikkelen en te sturen zijn oefening, ervaring ritme, en ondervinding in de praktijk nodig. Mensen moeten leren openstaan voor het onvoorspelbare en tegenstellingen accepteren. Het onderwijs heeft hierin een belangrijke taak. En daarin spelen de kunst en kunsteducatie een cruciale rol.
Door de reflectie over en met kunst worden we ons bewust van onze positie in de wereld. De intrinsieke kracht van kunst maak de overdracht van waardes mogelijk, dat was in het verleden zo en is zeker belangrijk voor de toekomst.
Naast technische vaardigheid zijn voor het fundament van het kunstenaarschap ook verbeeldingskracht en intuïtie nodig. Imaginatie, onbewuste kennis, emotie en subjectieve perceptie zijn belangrijke factoren als het erom gaat open te staan voor verandering. De kern van artistiek onderzoek is experimenteren en ervaren, fouten omarmen en gebruiken, spel met materiaal en techniek. Om te leren weerstand en spanning te trotseren is een veilige plek nodig, die de sociale context, tijd en ruimte biedt, om deze grenzen te verkennen en het experiment aan te gaan, dus een laboratorium of praktijkwerkplaats.
Volgens mij moeten we denken en doen niet scheiden maar het ritme van de praktijk volgen. Maken en reflecteren staan niet apart van elkaar. Terugkerende cycli kenmerken dit proces, net als in de natuur. Ook emotie en ratio, theorie en praktijk staan in een spanningsrijke wisselverhouding. De socioloog en filosoof Richard Sennett beschrijft het belang van de verbinding tussen hand, hart en hoofd. Hij adviseert een positieve kijk op het onvoltooide, het tactiele; legt verband tussen tasten, grijpen en begrijpen en laat ook zien hoe belangrijk loslaten is! Dat het leven een onvoorspelbare en onveilige reis is weten we al sinds Odysseus maar veranderingen zijn verrijkend als we ze zien als een doorlopend proces, als ritme en beweging.
De in de traditie van het pragmatisme staande filosoof Cornel West vat het samen: het gaat in het leven om contingentie, variabiliteit en dynamiek, men moet in het leven duiken! De roadmovie van het leven zullen we zonder routeplanner moeten aangaan, een assertieve maker met een beetje zelfrelativering maakt kans een schat te vinden.
Binnen mijn masteronderzoek neem ik het artistieke leerproces onder de loep en toon de potentie van manuele druktechnieken hiervoor. In mijn beroepsproduct laat ik de waarde van het fysiek maken zien en plaats de analoge grafische technieken in een duurzaam perspectief. Geïnteresseerd in het resultaat? Neem contact met mij op!
- SHARE THIS PROJECT:
